‘Hardlopen heeft mij zó veel gegeven’
18 oktober 2022
Over een paar jaar gaat Harold Borns (60), specialist Facility Management bij het Distributiecentrum van Albert Heijn in Zwolle, met pensioen. Dan heeft hij nóg meer tijd voor zijn grote passie: hardlopen.
Hij zou afgelopen zondag, 16 oktober, de marathon van Amsterdam lopen. Helaas gooit corona roet in dat plan. Nu richt hij zijn pijlen op Rotterdam in het voorjaar. Harold is getrouwd met Tineke, heeft drie volwassen zonen en sinds kort een kleindochter.
‘Ik voel me superfit en blijf op gewicht’
‘Ruim twee jaar geleden werd er diabetes type 2 bij mij vastgesteld. Bij dit type hoef je gelukkig geen insuline te spuiten, maar wel moest ik medicatie slikken, flink afvallen en in beweging komen. Al langere tijd had ik plannen om te gaan intervallopen. Duurlopen leek me niks, veel te eentonig. Ik had hardloopschoenen gekocht, maar die zaten al driekwart jaar ongebruikt in de doos. Toen ik aardig wat kilo’s kwijt was, heb ik op oudejaarsdag 2020 letterlijk en figuurlijk de stoute schoenen aangetrokken.’
Doorbraak
‘Ik downloadde een app, maakte een trainingsschemaatje en ik begon. Na afloop smaakte het meteen naar meer. De afstanden werden groter, tot ik een keer op een koude, regenachtige dag vijf kilometer achter elkaar ging rennen om warm te blijven. Dat was de doorbraak. Ik voelde me ontzettend lekker en voldaan en vond het geweldig. Je hebt het gevoel dat je iets nuttigs doet, in plaats van op de bank hangen. Sindsdien is hardlopen een heel belangrijk deel van mijn leven geworden. Van het één kwam het ander. In de afgelopen anderhalf jaar heb ik de afstanden verder opgebouwd, via tien mijl naar een halve marathon van 21,1 km. Toen dacht ik: nu ga ik ook echt voor de hele marathon. In juni begon ik met gericht trainen en kreeg ik steeds meer vertrouwen. Ik zou aanstaande zondag meedoen met de marathon van Amsterdam, maar ik kreeg onlangs flink corona. Balen natuurlijk, maar niet getreurd. Nu train ik nog even door voor de marathon van Rotterdam. Die is in het voorjaar, op 16 april.’
Vitaal met pensioen
‘Ik heb altijd geroepen dat ik door blijf werken tot mijn 67e, mijn pensioengerechtigde leeftijd. Maar de laatste maanden ben ik daar, heel eerlijk, iets anders tegenaan gaan kijken. Ik doe mijn werk nog steeds met veel plezier, dus dat is het niet. Maar er zijn nog zoveel andere dingen die ik ook heel belangrijk vind. Zo kreeg ik in augustus mijn eerste kleinkind. Machtig mooi, zo’n klein meisje. Daar zou ik graag meer tijd voor willen hebben. Of neem mijn jongste zoon, die naar Bonaire is verhuisd. Tineke en ik hebben ’m al een paar keer opgezocht, maar ook dat zou ik vaker willen doen. En natuurlijk tijd voor het hardlopen! Dat is een passie, waar ik vrees ik nooit meer van afkom. Het heeft me trouwens ook veel gebracht op gezondheidsgebied. Ik slik geen enkel medicijn meer, voel me superfit en blijf mooi op gewicht. En je wilt toch vitaal je pensioen in? Ik heb al eens gekeken naar de mogelijkheden om eerder te stoppen of met deeltijdpensioen te gaan. Wie weet, over een jaar of vier, afhankelijk van hoe de pensioenregeling er dan uitziet. Maar, eerst nog even die andere klus in april klaren!’
Doorbraak
‘Ik downloadde een app, maakte een trainingsschemaatje en ik begon. Na afloop smaakte het meteen naar meer. De afstanden werden groter, tot ik een keer op een koude, regenachtige dag vijf kilometer achter elkaar ging rennen om warm te blijven. Dat was de doorbraak. Ik voelde me ontzettend lekker en voldaan en vond het geweldig. Je hebt het gevoel dat je iets nuttigs doet, in plaats van op de bank hangen. Sindsdien is hardlopen een heel belangrijk deel van mijn leven geworden. Van het één kwam het ander. In de afgelopen anderhalf jaar heb ik de afstanden verder opgebouwd, via tien mijl naar een halve marathon van 21,1 km. Toen dacht ik: nu ga ik ook echt voor de hele marathon. In juni begon ik met gericht trainen en kreeg ik steeds meer vertrouwen. Ik zou aanstaande zondag meedoen met de marathon van Amsterdam, maar ik kreeg onlangs flink corona. Balen natuurlijk, maar niet getreurd. Nu train ik nog even door voor de marathon van Rotterdam. Die is in het voorjaar, op 16 april.’
Vitaal met pensioen
‘Ik heb altijd geroepen dat ik door blijf werken tot mijn 67e, mijn pensioengerechtigde leeftijd. Maar de laatste maanden ben ik daar, heel eerlijk, iets anders tegenaan gaan kijken. Ik doe mijn werk nog steeds met veel plezier, dus dat is het niet. Maar er zijn nog zoveel andere dingen die ik ook heel belangrijk vind. Zo kreeg ik in augustus mijn eerste kleinkind. Machtig mooi, zo’n klein meisje. Daar zou ik graag meer tijd voor willen hebben. Of neem mijn jongste zoon, die naar Bonaire is verhuisd. Tineke en ik hebben ’m al een paar keer opgezocht, maar ook dat zou ik vaker willen doen. En natuurlijk tijd voor het hardlopen! Dat is een passie, waar ik vrees ik nooit meer van afkom. Het heeft me trouwens ook veel gebracht op gezondheidsgebied. Ik slik geen enkel medicijn meer, voel me superfit en blijf mooi op gewicht. En je wilt toch vitaal je pensioen in? Ik heb al eens gekeken naar de mogelijkheden om eerder te stoppen of met deeltijdpensioen te gaan. Wie weet, over een jaar of vier, afhankelijk van hoe de pensioenregeling er dan uitziet. Maar, eerst nog even die andere klus in april klaren!’